Jesteś właścicielem posesji, na której od dawna stoi auto i wręcz „wrasta” w otoczenia? Z tego artykułu dowiesz się podstawowych rzeczy, co można zrobić z porzuconym samochodem i kto odpowiada za jego usunięcie.

Cała procedura działania związana z usunięcie porzuconego auta zależy od tego, gdzie ono stoi, a dokładniej ujmując, kto jest właścicielem gruntu, na którym takie auto zostało pozostawione. Na gruncie polskich przepisów regulujące pozbywanie się aut wydaje się, że sytuacja jest prostsza, gdy takie porzucone auto stoi na drodze publicznej lub w tzw. strefie ruchu. W przypadku terenu prywatnego sytuacja wygląda trochę gorzej, bo wtedy podmiotem odpowiedzialnym za usunięcie porzuconego auta będzie właściciel terenu, na którym się ono znajduje. 

Poza tym nawet, jeśli takie porzucone auto stoi na drodze publicznej/terenie publicznym to i tak nie można go tak po prostu usunąć. Główną przyczyną jest to, że jak wynika z przepisów trzeba najpierw podjąć próbę odnalezienie właściciela auto, który sam usunie samochód, a jeśli się to nie uda dopiero można podjąć odpowiednie kroki zmierzające do usunięcia samochodu.

Działania w przypadku terenu wewnętrznego/ prywatnego

Niestety w takim przypadku służby mogą odmówić interwencji, gdyż teren prywatny, będący drogą wewnętrzną, nie jest oznakowany, jako strefa ruchu. Wtedy procedura usunięcia auta wygląda następująco:

1. Aby usunąć porzucone auto, najpierw trzeba postarać się by zidentyfikować właściciela samochodu. W tym może pomóc policja, ale tylko w przypadku, jeśli pojazd posiada tablice rejestracyjne.

2. Jeśli uda się zdobyć dane osobowe właściciela pojazdu, to wtedy skieruje się do niego żądanie usunięcia auta z parkingu w określonym terminie od dnia odebrania wezwania o usunięcie pojazdu. Takie wezwanie najlepiej wysłać je listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

3. W wezwaniu należy wskazać, że auto zostanie odholowane na parking strzeżony po upływie wyznaczonego terminu.

4. Jeżeli właściciel pojazdu nie zareaguje na wezwanie to właściciel prywatnego terenu będzie musiał ponosić wszystkie koszty związane z usunięcie pojazdu.

5. W przypadku braku rezultatów tj. braku odpowiedzi ze strony właściciela, albo niemożnością ustalenia go pozostaje postępowanie sądowe.

Działania w przypadku drogi publicznej czy strefy ruchu.

W tym przypadku stosuje się zasady usuwania starych, porzuconych pojazdów, które określa Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie usuwania pojazdów pozostawionych bez tablic rejestracyjnych lub których stan wskazuje na to, że nie są używane, wydane na podstawie art. 50 a ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Zatem odpowiednim do wykorzystania przepisem jest: „Art. 50a [Usunięcie pojazdu]

1. Pojazd pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub pojazd, którego stan wskazuje na to, że nie jest używany, może zostać usunięty z drogi przez straż gminną lub Policję na koszt właściciela lub posiadacza.

2. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1, nieodebrany na wezwanie gminy przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia, uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na własność gminy z mocy ustawy.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, gdy nieodebranie pojazdu nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zobowiązanej.

4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, gdy w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia pojazdu nie została ustalona osoba uprawniona do jego odbioru.

5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się zasadą poszanowania prawa własności oraz potrzebą zapewnienia porządku na drogach publicznych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy tryb oraz jednostki i warunki ich współdziałania w zakresie usuwania pojazdów bez tablic rejestracyjnych lub których stan wskazuje na to, że nie są używane;

2) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na własność gminy.”

Na drogach publicznych, strefach zamieszkania i strefach ruchu zastosowanie mają zasady wymienione w art. 1 ust.1 pkt. 1-2 ustawy o ruchu drogowym. Przy czym zgodnie z definicją zawartą w ustawie w skład tzw. strefy ruchu wchodzi obszar obejmujący, co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na której wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami. Ponadto w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, drogami wewnętrznymi są drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg. Jeżeli zatem podstawowym elementem strefy ruchu jest droga wewnętrzna, to nie budzi wątpliwości, że wszelkie obszary dostępne dla ruchu, połączone z tą drogą (np. parking, plac, podwórko posesji), również należą do tej strefy. Tym można przyjąć przyjąć, że jeżeli parking, plac czy też wewnętrzna droga, w tym też osiedlowa należą do takiej oznakowanej strefy ruchu lub strefy zamieszkania, a zatem zastosowanie mają omawiane regulacje.

Wobec powyższego właściwą procedurę usunięcia porzuconego, w takim miejscu auta jest złożenie wniosku przez organ gminy lub zarządcę drogi, którzy w ramach wykonywanych zadań zgłaszają potrzebę usunięcia pojazdu straży gminnej (miejskiej) lub policji.

Procedura usuwania wraków- warianty działania

1. Należy dokonać zgłoszenia o porzuconym samochodzie do straży miejskiej, ewentualnie policji o miejscu, gdzie takie auto stoi. Przy dokonywaniu takiego zgłoszenia trzeba podać takie dane jak: adres, markę, model oraz numer rejestracyjny, (jeśli auto ma tablice lub naklejkę).

W przypadku auta, które może stwarzać zagrożenie, np. ma wybite szyby lub dochodzi do wycieku płynów eksploatacyjnych, to służby mają obowiązek usunąć takie auto natychmiast, bez względu na to, czy jest to droga publiczna, czy wewnętrzna.

2. Następnie, jeśli pojazd jest nieużywany w ocenie zgłaszającego przez dłuższy czas lub nieposiadający tablic rejestracyjnych, funkcjonariusze muszą ustalić jego właściciela i zobowiązać go do usunięcia pojazdu. Dopiero w przypadku braku reakcji ze strony właściciela auta, można go usunąć z drogi.

3. Służby nie mogą interweniować w przypadku pojazdów porzuconych lub bez tablic na drogach wewnętrznych, czyli terenach prywatnych. W takim przypadku właściciel takiego terenu np. wspólnota mieszkaniowa lub spółdzielnia ma prawo zmienić status swojej drogi na strefę ruchu bądź strefę zamieszkania, dzięki czemu będzie można ponownie zgłosić sprawę ponownie do straży miejskiej oraz policji z prośbą o odholowanie niechcianego pojazdu i wtedy będzie to możliwe.

4. Samochód, który został odholowany po 3 lub 6 miesiącach przechodzi na rzecz gminy lub powiatu (w sytuacji, kiedy nie zgłosi się po niego właściciel). Przejęte pojazdy zazwyczaj są w fatalnym stanie technicznym i zazwyczaj zostają przekazywane do utylizacji poprzez ze złomowanie.

Natomiast procedura złomowania auta to już odrębny temat do omówienia.